مقاله ای بسیار مفید و کاربردی باموضوع بررسی معرفی و کاربرد افزودنی‌های فوق روان‌کننده در بتن

مواد فوق روان کننده از دهه 60 میلادی در آلمان و ژاپن بصورت تجاری رواج
داشتو در آمریکا از دهه 70 کاربرد آن در صنعتبتن رایج شد
. در آن سالها محصولات فشرده سولفوناته ، نفتالین و ملامین، تشکیل دهنده
فوق روان کننده ها بود
. در ابتدای دهه 80 مواد پایه پلیآکریلاتی عرضه شد
این مواد و پلی کربوکسیلات ها در کارگاهها نیز بصورت عملی بکار رفت

.در سالهای اخیر مشکلات کاربرد فوق روان کننده ها مانند نرخ افتاسلامپشدید
باعثشد تمایل زیادی به اضافه کردن این مواد در کارگاه )در پای کار( به بتن
به وجود آید و کاربرد این مواد بدین دلایل کاهشیابد
در سال 1978 در تحقیقات آزمایشگاهی، کاهشدوام در برابر Mather .هرچند
یخ زدن و آب شدن بتن حاوی این مواد را گزارشنمود اما به هرحال طیتحقیقات
آزمایشگاهی و کارگاهی ثابتشد که این بتن ها دوامی برابر با بتن های معمولی
دارند
.با این حال افتشدید اسلامپیکمعضل جدی در برخی مخلوطهای بتنی بود
بنابراین عزم جدی برای معرفی و کاربرد محصولات جدید با کارآیی ماندگارتر
در طیزمان طولانی بوجود آمد